Meer of minder? Het kan allebei!
Gisteren gaf ik samen met Randall Birnberg, psycholoog en coach in positieve communicatie een presentatie over geluk.
Actueel, want 20 maart was De Internationale Dag van het Geluk.
In de werkelijk prachtige omgeving van Gaia Zoo spraken we de zaal met geïnteresseerde luisteraars toe. En ik had metéén al geluk: achter hen zag ik buiten een rode panda voorbij rennen! Lekker met de lente in z’n hoofd.
Ik had het geluk over mijn passie declutteren te mogen vertellen. Met de titel Positief Minimalisme deed ik m’n verhaal. Hier een samenvatting.
Minimalisme heeft niks te maken met kaal en leeg. Je weet wel: van die steriele witte ruimtes waarin je liever geen stap zet. Laat staan langer dan 10 seconden blijft.
Gelukkig heeft minimalisme ook al helemaal niets met “ongezellig” van doen. Oef! Want zonder gezelligheid kunnen we hier natuurlijk niet.
Minimalisme op je werk wil ook al niet zeggen dat je ’s ochtends het gevoel hebt dat je een showroom binnenloopt. Tenzij je natuurlijk in de meubel- of keukenbranche werkt.
Zweverig terug naar de seventies en met je klanten in kleermakerszit hardcore op de grond zitten? Nope. Dat is het gelukkig allemaal niet. Wat is Positief Minimalisme dan wel?! Het antwoord ligt al in de woorden besloten.
Positief (+), minimalisme (-). Samen is dat plus-min. Oftewel: balans, evenwicht. Niet te veel, niet te weinig. Genoeg, voldoende, dat is wat Positief Minimalisme is. Daar ligt, denk ik, je Geluk.
Er zijn ook mensen die zeggen less is more. Ik herken dat.
Minder spullen = meer ruimte. Letterlijk, maar ook in je hoofd. Beeld je maar eens in: minder spullen betekent minder zorgen. “Waar ligt het?” “Moet ik het alweer schoonmaken, repareren misschien?”
Dan is er nog de extra ruimte in je hart. Ruimte die dan kan worden gevuld door je passie. Want voor je passie kom jij je bed wel uit!
Zorg dus dat je niet wordt afgeleid door onnozele dingen. Afleiding verstoort je focus, het houdt je van je doel af.
En focus helpt je nou net je doelen te bereiken. Zorg dus dat je huis, werkplek en je visie niet door rommel worden vertroePeld. Je leest het goed: vertroePeld. Liever een heldere kijk op de zaak toch? Zònder troep.
En als het even kan, door de bomen het bos weer kunnen zien. Soms moet je daarom even afstand nemen. Dat kan door op een vrije dag of in je vakantie jezelf af te vragen wat echt belangrijk voor je is.
Waar gá je voor in je leven? Of: Waar wil je met je bedrijf naartoe?
Wat heb je daarvoor nodig? En nog belangrijker misschien: wat NIET?
Wat kun je laten gaan? Wat móet je laten gaan?
Je kunt meer afBedanken dan je denkt. Een voorbeeld. Er komt een grotere tafel of juist een kleinere. Wat doe je met de oude? Naar zolder of in de schuur voor ‘je weet maar nooit’? Nee joh, die tafel heeft voor jou al jaren z’n dienst bewezen.
Je at er met je gezin, had gezellige etentjes met vrienden, een snelle hap achter de laptop. Ik wil maar zeggen: bedank dat ding voor z’n bewezen diensten en laat hem lekker gaan.
Je kunt het afBedank-principe overal op toepassen. Bij de tekeningen van je kinderen, die hebben na drie maanden op de koelkast waarschijnlijk hun dienst wel bewezen. Of bij je stropdassenverzameling die steeds grotere vormen begint aan te nemen. Houd alleen de exemplaren die je een glimlach op je gezicht bezorgen. Die van toen je die vette deal sloot, of die je partner je zo mooi vindt staan. De lelijke, of je ze nu na een tijd zat bent geworden of altijd al lelijk vond, of cadeau hebt gekregen en gehouden hebt uit schuldgevoel: afBedanken.
Omring je alleen met spullen die je blij maken! Ladies, vervang in dit voorbeeld de stropdassen voor pumps, laarzen enzovoort. Open je ’s ochtends je kast en tovert een paar niet direct een glimlach op je gezicht? Alarmfase 1. Ze zijn blijkbaar niet meer voor jou. AfBedanken.
Afdanken of afBedanken: twee extra letters en zo’n groot verschil.
Minder spullen staat gelijk aan minder zorgen. Zooo…! Dat klinkt wel erg simpel.
Gelukkig is het dat ook. Spullen nemen ruimte in beslag, hebben een eigen plek nodig en spullen moeten worden verzorgd. Dat kost tijd. Neem alleen al je kleding: die moet worden gewassen, gedroogd, gestreken, gevouwen en in de kast gelegd. Geen ontkomen aan.
Heb je pech, dan mag het uitsluitend chemisch worden gereinigd en rijd je ook nog een paar keer per week naar de stomerij. Kortom: zorgen voor je spullen kost tijd en energie. En dan was dit alleen nog maar de kleding.
Gaan we naar de boeken (denk ook aan vakliteratuur en tijdschriften), prullaria (al dan niet gezellig), lampen, pennenbakjes. Ook daar moet je tijd insteken en ruimte voor vrij maken.
Dus hoe minder spullen, hoe meer ruimte, en hoe meer tijd je overhoudt.
Nog even over die kleding: “Ja maar ik ga er gráág voor naar de stomerij, want ik draag die pakken/dat jurkje zo graag”. Perfect! Als die kleding je zo blij maakt, blijf het dan vooral doen. Je hebt een bewuste keuze gemaakt: “Voor dat gave jurkje/dat prachtige pak moet ik regelmatig naar de stomerij, maar ik heb het er voor over. Ik realiseer me dat dit tijd kost. Ik kies hiervoor.”
Wat heeft minimalisme voor mij betekend?
Jaaaaren heb ik geworsteld met opruimen, overzicht creëren en overzicht hóuden.
Zolang als ik me kan herinneren belde ik m'n moeder als het thuis weer eens de hoogste tijd was om op te ruimen.
Dan gingen we samen door de stapels. Stapels papieren, stapels kleding, stapels spullen. Vooral de paperassen staan me nog helder voor de geest.
Stapels papier gooiden we dan ook weg, kleding die ik toch niet droeg: weg.
Heerlijk was dat. Totdat het weer gemaximaliseerd was en ik weer belde.
Vanzelfsprekend was dit geen oplossing voor het probleem: niet weten wat ik met al die spullen aan moest.
Het inzicht kwam met het eerste boek van Marie Kondo, de inmiddels wereldberoemde Japanse opruimgoeroe. Dat was een life changer.
Marie Kondo leerde me niet alleen hoe ik van m’n rommel afkwam. Er was nog iets veel mooiers: haar boek deed me besluiten om organizer te worden.
Als ex-rommelkont weet ik als geen ander hoe je kunt lijden onder de onrust van te veel spullen en te weinig tijd. Deze achtergrond helpt me in m’n werk!
Vaak belonen we onszelf met spullen. Vrouwen vallen meestal voor nog-meer-schoenen, tassen, chocola en parfum. De mannen gaan voor alweer een nieuwe gadget, een cool jack, een horloge, hippe sokken of die must-have sneakers. En als ze het geld hadden: een kick-ass bolide.
Zijn er kinderen: dan t-shirtje nummer 25, nog een doos Lego of het zevende pennenetui met daarop het hoofd van de laatste Disney-hype.
Maar hoe lang ben je nou eigenlijk blij met je nieuwe aankoop? Vaak is het moment van aanschaf meteen het grootste geluksmoment. Daarna ebt het gevoel weg en kijken we onbewust alweer reikhalzend uit naar de volgende rush.
Het is zo zonde van je tijd: steeds in de toekomst leven. Verlangen naar je volgende shot adrenaline. Leef lekker nu. Kijk eens om je heen wat je al hebt. Leuke collega’s, dierbare vrienden. Misschien heb je daarnaast ook nog het geluk je leven te delen met iemand die ook gelukkig is zijn/haar leven met jóu te delen.
Wees hier gerust dankbaar voor. Wist je trouwens dat dankbare mensen gelukkiger zijn?
Wat heb je echt nodig? Meestal zijn dat geen spullen. Vraag iemand op z’n sterfbed naar de mooiste dingen uit z’n leven en hij of zij zal je vertellen over een bijzondere gebeurtenis. Een vakantie, de geboorte van een (klein)kind, een zonsondergang met een dierbare, een onvergetelijk concert.
Laat die gedachte ’ns de revue passeren als je aan het opruimen bent en het valt je zwaar iets af te bedanken.
Positief Minimalisme is een kwestie van keuzes maken. De keuze is uiteraard aan jou. Kom je er niet uit? Ik help je graag. Ook die keuze is aan jou.